Rozmowa

( córce w świątyni)

Wmawiam sobie więc przy okazji

Tobie że Pan Bóg wie co robi...

gdy rozmawiasz z nim...

Z nim rozmowa jest niekończąca

sprawi ona że będziesz płakać

tylko ze szczęścia czuć będziesz

więcej poznając stan ubiegły ...

z obecnym ta rozmowa z Tobą

będzie tak wreszcie ...

naprawdę dorosła...

Dorosła sobie opowiadaj ...

jak mnie piękne słowa ...nawet

na ścieżce zdrowia módl się do

kapliczki na drzewie gdzieś w puszczy

głęboko ... wierz w siebie ...

a Bozia się zaopiekuje ...

Zaopiekuje w potrzebie będąc ...

biegnę do Ciebie ojciec jestem ...

czy matka kiedy trwoga zawsze

wzywam Boga ...niech Cię ocali

zlituje nad nami ...

na tle nieba błękitnego...

Błękitnego coś gra lub ktoś ...

rapsodię w sobie miej ... czuj ją

zawsze troszkę i odrobinę poezji

miej zawsze ... garnij się do słowa

bo ono czyni też cuda dobrze ...

Dobrze w tej psychoterapii słownej

poetycznie symbolicznej być ...

tej świątyni przyrody ślady obecności

są Boga wszędzie... przyziemne

więc rozmawiaj ...

Rozmawiaj gadaj do siebie i krzycz...

wołaj w niebo głosy a na pewno...

usłyszy ktoś Ciebie nawet w głębokiej

puszczy w tym lesie ...

W lesie zawsze czują się ludzie ...

bardzo dobrze na pustyni w

świątyni radości nawet...

w samotności ...wsłuchuj się w odgłosy

serca i swoich myśli...

rozmawiaj...krzycz i wołaj...

ktoś usłyszy...

Ja Na pewno – tatuś Twój.

- Mrozowski Artur

Zapraszamy do komentowania wierszy.