Czy oczom można
uwierzyć,
gdy nektar czarę przelewa.
A myśli chcą
tylko sączyć ,
tą słodycz która
rozgrzewa.
Unosi ciało i
duszę
i trzyma w
silnych ramionach.
Jak oskard który
rozkruszy,
namiętność
twojego łona.
A usta pragną
rozkoszy
i kluczą ciała
drogami.
Różowych piersi
atłasy,
tak ssać jak
oszalały.
Rytmicznie oskard
uderza,
namiętność
kładzie warstwami.
A ciało drży
rozpalone,
jak żar cieknie
strugami.
Czasami warto
zatrzymać
i podjąć myśli
wyzwanie.
Czy wierność
miłości drogą
a miłość - to
pożądanie .
- Cezary Berdych
"Prymus"
"Prymus"
Zapraszamy do komentowania wierszy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Skomentuj ten utwór.