Dziękuję bardzo tym wszystkim, którzy nadesłali nam swoje wiersze za cudowną poezję i wspanialy klimat, który tworzycie swoim pisaniem! Jeżeli chciałbyś/chciałabyś podzielić się z nami swoją twórczością zapraszam do przesyłania swoich wierszy na adres: wiersze@chwilkawytchnienia.com

Samotność


Samotni wśród ludzi,
choć wszędzie tak tłoczno,
a życie wśród bliskich,
jak mgiełka precz poszło:
najbliżsi odeszli,
przyjaciół niewielu,
wybrańcy daleko,
a żal płynie rzeką.

Samotność -
to drzewo na skale
w leśnej pni powodzi,
to bocian wyklęty
sejmikiem współbraci,
co po śniegu brodzi.
Usychanie i chłód,
i uczuć bliskich głód.

Samotność –
to brak słowa we dnie,
zwykłej obecności
i czułości w nocy -
poczucie niemocy.
I chce się krzyczeć,
i chce się wyć,
a czasem już
nie chce się żyć.
       
Marek Morawski
16 lutego 2009

Zapraszamy do komentowania wierszy.

5 komentarzy:

  1. Bardzo piękny ten wierszy i taki prawdziwy.... bardzo czesto czujemy sie samotnymi nawet w tłumie.
    Pozdrawiam bardzo serdecznie i życzę "słonecznego dnia".

    OdpowiedzUsuń
  2. Gra z diabłem o własna głowę jest równie trudna,
    jak uporanie się z samotnością...
    Wspaniale pokazana walka o życie, przyjaźń i prawo o odrobinę szczęścia...
    Brawo :)

    OdpowiedzUsuń
  3. piekny wiersz.... coz samotnosc na dluzsza mete odbiera nam energie... ach to poczucie niemocy
    pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  4. Nie ma nic gorszego od samotności...ale...
    samotny poeta piszę dużo więcej ...
    przestaje być samotny bo dla nas pisze...jesteśmy z nim i nie jest już sam...
    Artur M. nie anonimowy.

    OdpowiedzUsuń
  5. Wiersz bardzo prawdziwy i realny. Gratuluję.

    OdpowiedzUsuń

Skomentuj ten utwór.