Bądź gotów

Bądź gotów nim słońce wstanie,
nim świt  zawita,
bądż gotów, bo Bóg przychodzi znienacka i na krótko pożyczył nam  życia.

Bądź gotów, bo jutra może już nie być i wszystko zostawić trzeba,
czas pielgrzymki skonczony,
z niej rozliczyć się trzeba.

Bądż gotów, by Pan nie zastał cię nagim, by ręce twe puste nie były,
byś mógł z martwych powstać,
na wieczność bez domu nie zostać.

Obudż popiołem przysypane serce,
niechaj nie będzie pustynią,
nie da się życia pisać na brudno,
dni policzone szybko przeminą.

Oferta świata kusząca,
choć nic z sobą nie zabieramy,
żyjemy za krotko, za szybko,
jedynie ślad pozostawiamy.

Każdego dnia czas oddala
od tego co posiadamy,
każdego dnia odchodzimy,
niezależnie ile lat mamy.

Nieważne, czy zostawiamy dużo,
czy tylko niewiele,
ważne, co zabieramy,
a unieść nie da się wiele.

- Janina Rajchel

Wiersz z tomiku poezji "Moje pielgrzymowanie"

Zapraszamy do komentowania wierszy.