Paw

Kroczy majestatycznie PAW,

Wypina swoją pierś dumnie.

Jego krok, ten krok...

Porusza się lekko i zwiewnie.

Idzie, jakby tańczył poloneza.

Jest wspaniały w całej swej krasie.

Jego kolory grają melodię.

Nie można oczu od niego oderwać.

I ten ogon, PAWI ogon...

Falujący i bajeczny.

Rozwijający się jak wachlarz

I jak wachlarz składający się.

Ten ogon czaruje,

Uwodzi swoimi oczami.

W nim jest cały poemat...

Gra słów, cicha muzyka.

Niemal słychać delikatne

Dźwięki strun harfy.

PAW - ozdoba parków i ogrodów,

Symbol wiosny i niebiańskiego raju.

PAW – symbol odnowy duchowej.

 - Zdzisława Kwiatkowska

Zapraszamy do komentowania wierszy.