Egoista

Drzwi zaryglowane

egoizm przymknął oczy

udaje że nie dostrzega

nędznika co drogą kroczy

nie ma zamiaru by litość

usłyszeć zechciała pukanie

egoizm jest ślepy i głuchy

na nędzne człowieka wołanie

i nie pomyślał roztropnie

to Jezus do niego przybywa

a on tak bez żadnych skrupułów

bez słowa się go pozbywa

odchodzi ze smutnym spojrzeniem

Chrystusa oblicze w nędzniku

ze szklaną łzą na policzku

znika w milczeniu po cichu

egoizm się cieszy zuchwale

wyrzutów sumienia nie czuje

i zjada swe życie łapczywie

tak bardzo mu ono smakuje.

- Iwona Sobczyk

Zapraszamy do komentowania wierszy.