Spowiedź

Kiedy pójdę mleczną drogą,

gdzie meandry są zakola.

I zobaczę rąbek raju,

jeśli Boża będzie wola.

Zwiedzę sady i magnolie,

dotknę jabłoń zakazaną.

Drzewostanu życia glorię

i niewinność naciąganą.

Padnę do stóp twoich Panie,

zmiłowania pragnąc szczerze.

I obnażę swe sumienie,

żeby oddać się w ofierze.

Płacze ciało udręczone,

pachnie bólem i rozpaczą.

Zgnilizną naszego życia,

ścierwem - którym psy się raczą.

Czy na sądzie ostatecznym,

gdy poproszę Cię o łaskę.

Będziesz Boże dla mnie szczodry,

zerwiesz z twarzy moją maskę.

I zobaczysz wtedy Panie,

czym jest twarzy me oblicze.

Które kocha Cię niezmiernie,

ponad kruche moje życie.

- Cezary Berdych, "Prymus"

Zapraszamy do komentowania wierszy.