To są buty stare jak świat
Mają pewnie jakieś sześć latWeszły w niejedną życia kałużę
Potyczki znają małe i duże
Biegły po śniegu, deptały trawę
Witały inne buty ciekaweCzasem do kąta stawiane były
I nie dlatego , że coś zbroiły
Niemi świadkowie różnych wydarzeń
Smutku, radości , spełniania marzeńCzułości chwilek, płaczu i kłótni
Dwaj przyjaciele dziś trochę smutni
Trochę dziurawe, ciut popękane
Jak czyjeś życie, trochę zdeptaneTo są buty stare jak świat.
- Violetta Anglart
Zapraszamy do komentowania wierszy.
Każdy z nas chyba ma taką parę butów które towarzyszyły nam w różnych etapach naszego życia.... i z którymi niestety jakoś tak trudno się rozstać...
OdpowiedzUsuńSuper wiersz! pozdrawiam
Piękny wiersz w niezwykłej wymowie,dotyka samego serca i niewątpliwie warty głębszej refleksjii.Serdecznie pozdrawiam i życzę dalszego tworzenia tak pełnych polotu i kunsztu wierszy.
OdpowiedzUsuń