Tak smutno mi
jest czasem.
Gdy dokucza
samotność.
Myślami biegnę
lasem.
Tam cisza i bujna
roślinność.
Tam pośród
zieleni,
Cisza koi me
zmysły.
Czas wszystko
odmieni
I otrze nie
chciane me łzy.
Lecz gdy jesteś
przy mnie Ty,
Uśmiech podajesz
jak kwiat.
Rozpraszasz z
serca mgły,
Weselszy staje
się świat.
Wokół słyszę
śpiew ptaków ,
Dla duszy
zbolałej to raj.
Czuję przyjemną
woń kwiatów
I żywicą pachnący
gaj.
Anna Polachowska
Zapraszamy do komentowania wierszy.
Piekny wiersz...bliskosc kochanej osoby ma zawsze dla nas taki dobroczynny wplyw.... wystarczy nawet tylko jeden usmiech zeby odmienic nasz swiat
OdpowiedzUsuńTrzeba samemu dotkną i to przeżyć... aby coś potem takiego napisać w chwilach kiedy życie staje się poezją ...łatwiej na koniec odejść zostawiają swoje słowa innym.
OdpowiedzUsuńRutra14
Piękne!
OdpowiedzUsuń