Czy wiesz?

Czy wiesz co znaczy gdy usta się śmieją
a pod pokrywą wesela sączy się stale ból?...
Noce bezsenne mijają, świty nowe dnieją...
I znów grać trzeba jedną ze szczęśliwych ról?

Tylko w wirze pracy szukam zapomnienia,
które tak szybko znalazłeś ty...
Lecz to namiastka, bo gorycz zwątpienia
przynoszą wciąż nowe godziny  i dni.

Ty milczysz, okrutne, bolesne to chwile!
A ja w uporze swym wierzę i trwam
choć lata minęły jak barwne motyle
znikają w przeszłości, cóż robić mam?

I gdy za gardło gorycz chwyta we śnie
a szloch mi serce boleśnie rani...
Dlaczego życie minięło tak wcześnie?
Muszę żyć na kaprys losu zdana.

Patrz! Zwiędły kwiat na ścieżkę padł złocisty.
Żaden cud nie wróci naszych młodych lat.
Gdy tęsknota przerwie potok życia czysty
tajemnicy miłości nie wydrze nam świat.

- Zdzisława Zofia Motyl

Zapraszamy do komentowania wierszy.