Bohaterski szereg

Wiecznie zieleni

pewni o przyszłość

grają nieczysto w kości

poza rozumem

serca już nie ma

i nie ma ludzkiej miłości

wiecznie stąpają

twardo po ziemi

ponad granicą prawa

tłumy zmęczonych

bite po głowach

w mediach okrzyk i sława

to nic że w trudzie

zdążają marni

zziębnięci od czekania

jeszcze się zdążą

nagrać w karty

ich dusze cisza osłania

to nic że jedzą

z jednej michy

i z jednej piją szklany

rozpacz się umie

wracać darmo

choć pies ich liże rany

wiecznie zieleni

od stu przybytków

głowa im nigdy nie boli

dusze zawiłe

w ciągłym spoczynku

to życie co nie zna soli

komu współczucie

a komu laur

nim zetrą ostatnie starcie

cóż wytrwać trzeba

w braterskim czynie

śmiało stojąc na warcie

i nie poddając się bez lęku

równo stójmy w szeregu

jeszcze będziemy śmiać się z tego

razem na pięknym brzegu.

- Iwona Sobczyk


Zapraszamy do komentowania wierszy.