Przeznaczenie

Uwielbiam jak się uśmiechasz,

gdy obejmujesz mnie spojrzeniem,

to nie przypadek złączył nasze dusze,

to los był naszym przeznaczeniem.

Wspólnie tkaliśmy błękit nieba

i złotą nicią jasne słońce

na szarym płótnie codzienności

z naszej miłości pałającej.

Ty malowałeś pędzlem marzeń,

tęczę kolorów i nadzieję

ja rozjaśniałam białą kredką

ponure skrawki osnute cieniem.

Pośród wieczornej, błogiej ciszy,

szeptałeś dla mnie czułe słowa,

każdą sekundę tlącej chwili

pragnęłam z tobą zasmakować.

Przy blasku świateł gwiezdnej nocy,

gdy nam muzyka walca grała

w twoich ramionach utonęłam,

ze szczęścia mocno cała drżałam.

Jak dobrze, że mam blisko ciebie,

czułości serca twoje dłonie,

pożeglujemy życia łodzią,

tam, gdzie widnieje świata koniec.

Iwona Sobczyk

Zapraszamy do komentowania wierszy.