Zmierzając pustą drogą życia
oglądałam swą przeszłość.
Zamroczona żalem odrzucona
przepełniona głuchym krzykiem
swego wnętrza zgubiłam swe myśli.
Spadając w przepaść niepewności
utnęłam na poziomie strachu który
jak ciemna jaskinia bez dna
próbował mnie pochłonąć.
Serce rwało się do ucieczki.
Otoczona mrokiem bezradności
zdana tylko na siebie walczyłam.
Ciężkie drzwi przeszłości
zatrzasnęły się na zawsze.
Zostawione za nimi cienie strachu
chciały mnie wciąż dopaść
przegrały.
Uciekałam tracąc oddech a chęć życia
dodawała mi siły.
Światło nadzieji zatliło się gdzieś znienacka
wtedy wiedziałam że jestem ocalona.
Odnalazłam się.
U.T.Poetka
15.12.2011
(wszelkie prawa zastrzeżone)
Urszula Trytek
Zapraszamy do komentowania wierszy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Skomentuj ten utwór.